Juli 1943. De op 17 oktober 1924 geboren Hendrik - Henk - Sattler uit Zwolle krijgt een oproep om in de Duitse hoofdstad Berlijn te gaan werken. De lange, rossige Henk is diplomatiek, charmant en sociaal. En hij kan aardig voetballen: hij speelt sinds zijn achttiende in het tweede elftal van PEC Zwolle. Hij is een bruikbare rechtshalf en zijn vader Aaldert heeft de verwachting dat zijn zoon wel eens het eerste team zou kunnen halen.
Met hulp van zijn vader Aaldert, die hoofdwachtmeester is bij de gemeentepolitie in Zwolle, vindt Henk een onderduikadres in Benschop. Hij komt terecht bij Jan Aart van Ieperen op Benedeneind 229. Diens moeder Anna verzorgt hem alsof hij haar eigen zoon is. Hoewel hij tien jaar scheelt met haar zoons Jan Aart en Jasper kan hij goed met hen overweg. Door hen raakt Henk betrokken bij het verzetswerk. Hij vult formulieren en stamkaarten in (die nodig zijn om bonnen te krijgen), haalt geld op en brengt bonnen rond. Regelmatig gaat hij met andere onderduikers op pad om bij boeren levensmiddelen als boter en kaas te kopen of te ruilen tegen sieraden. Het levert hem veel respect op van zijn lotgenoten. Later neemt hij ook deel aan overvallen. Daarover schrijft hij zijn vriend Kees de Groot in Zwolle. Die denkt vaak: Henk, Henk, waar ben je mee bezig... ? Maar Henk Sattler heeft in Benschop de tijd van zijn leven.
Op 17 februari 1945 komt er aan dat leven een einde als hij samen met de broers van Ieperen en nog vier anderen als represaille voor de dood van drie Duitse soldaten wordt gefusilleerd voor de hooiberg van de boerderij op Benedeneind 361.

Periode: 1943 - 1945