Najaar 1941, Benschop. De gemeenteraad van Benschop heeft iets te vieren, er is appeltaart. Rechts zit burgemeester Schreuders, de staande man in het midden (vierde van rechts) is gemeenteambtenaar Cor Boon (1904).

Nederland is ruim een jaar een bezet. Overal hangen sinds begin 1941 bordjes 'Joden niet gewenscht', ook in drie Benschopse café's. In Amsterdam worden Joden opgepakt en naar het Oosten gestuurd om te werken. Een staking om daartegen te protesteren is in februari 1941 hard neergeslagen. In Benschop merken ze daar niets van. Het leven is eigenlijk aangenamer geworden sinds de Duitsers er zijn. De boeren verdienen weer geld en veel van hen zijn dan ook zeer tevreden. Er is orde en rust. En om die orde te handhaven laat Schreuders zijn veldwachters dorpelingen bekeuren die anti-Duitse acties ondernemen, zoals het opzichtig dragen van oranje kleding. Een enkeling stelt wel een kanttekening bij de Jodenvervolging. Is dat wel zo netjes?

Cor Boon heeft weinig sympathie voor de bezetters, ook al is hij getrouwd met de Duitse Else Gerhardine Wilken (1905, staand rechts voor hem). Else komt uit het dorpje Bockhorn, in de buurt van Oldenburg, in het noorden van Duitsland, en is als 18-jarige als dienstmeisje in Polsbroek terechtgekomen. Haar broer zit bij het Afrikakorps, dat die maanden hevig strijd voert tegen de Britten in Libië.

1941