Voorjaar 1942, IJsselstein. Op de Poortdijk kletst de jonge Piet de Bruyn (1934) met Duitse soldaten die van het zonnetje genieten. Piet heeft een verband om zijn knie, een van hen vraagt wat er is gebeurd. De twee zijn bij hem in huis op nummer 18a ingekwartierd. De rechter soldaat is Robert Fix uit Elberfeld, een stadsdeel van Wuppertal, en officier bij de Waffen SS. "Het was, voor zover ik me kan herinneren, een sympathieke man, die er van overtuigd was, dat ze Engeland gingen veroveren," vertelt De Bruyn, wiens vader een collega is van Jan Aart van Ieperen op de School met de Bijbel in het stadje; de verloofde van Van Ieperen, Geertje de Leeuw, woont naast hen. "Als de oorlog is afgelopen, zou Fix zorgen dat het ons aan niets zou ontbreken."

Fix brengt altijd heerlijke worst mee en daar krijgt Piet dan een groot stuk van. Hij maakt vaak gebruik van hun radio en weet dat familie De Bruyn naar Radio Oranje luistert, maar maakt daar geen probleem van. Hij draait het toestel dan gewoon op een Duitse zender.

In 1943 wordt Fix naar Rusland gestuurd, waar hij een jaar later op de Krim in krijgsgevangenschap raakt. Na de oorlog stuurt zijn moeder familie De Bruyn een brief om hen te bedanken voor de goede zorgen. Ze vertelt daarin dat haar zoon tot 1946 vermist is geweest; pas toen ontving ze een eerste levensteken. Vader de Bruyn antwoordt in een brief terug dat ze ten opzichte van de familie Fix geen rancune voelen.
Als Fix na jaren Russische gevangenschap vrij komt, bezoekt hij in 1954 de familie De Bruyn. Hij werkt dan als privé-chauffeur voor de bekende industrieel Krupp, die hij in een hotel in Noordwijk heeft gebracht voor vakantie. Fix laat hen de littekens zien die hij opliep tijdens zijn gevangenschap. Het maakt grote indruk op Piet.

Periode: 1940 - 1945